Zrenjanin- U sredu, 11. septembra u Malom salonu Kulturnog centra Zrenjanina u 18 časova, biće otvorena izložba fotografija: “Deca u ratovima 1990 – 1999. godine”. Autori izložbe su: Jasmina Tutunović Trifunov, Nenad Antonijević i Veljko Đurić Mišina.
Kako se navodi: “Namera organizatora i autora izložbe jeste da prikažu stradanje, prvenstveno srpske dece, u ratovima koji su obeležili XX vek, što bi moralo da posluži i kao opomena i upozorenje i da obaveže žive da pamte, sećaju se i preduzmu sve što mogu kako se velike tragedije ne bi ponovile.”
Izložbu organizuje Muzej žrtava genocida u saradnji sa Gradskom narodnom bibliotekom “Žarko Zrenjanin” a uz podršku Kulturnog centra Zrenjanina.
Izložba je otvorena do 19. septembra.
Izvodi iz izložbenog kataloga
Teško je razjasniti zašto nijedna vlast u državama u kojima je srpski narod bio većinski – Kneževina pa Kraljevina Srbija (1878-1918), Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca odnosno Jugoslavija (1918-1941), komunistička Federativna Narodna Republika odnosno Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija (1945-1991), Savezna Republika Jugoslavija i Srbija i Crna Gora (1992-2004), pa Republika Srbija (od 2004. godine) – nije sprovela popis ratnih žrtava svog stanovništva. Znači, nikada, po okončanju ma kog rata, nije utvrđeno koliko je u njemu, između ostalih, stradalo dece mlađe od 14 godina. A dobro je poznato da su i ona delila tragičnu sudbinu civilnog stanovništva.
Srpsku istoriju XX veka obeležili su dva balkanska (1912-1913), dva svetska (1914-1918, 1941-1945), ratovi na prostoru SFR Jugoslavije (1991-1995) i agresija NATO-a (1999. godine).
U svim pomenutim ratovima deca su, mada ni po kom osnovu nisu mogla biti smatrana neprijateljem, u svemu delila sudbinu starijih, stradajući u pojedinačnim i masovnim zločinima počinjenih nad civilnim stanovništvom, u bombardovanju, na kućnom pragu, u zbegovima, na stratištima i u logorima. Često su, ostajući bez igde ikog, deca tražila utočište u srpskoj vojsci, prolazeći s njom kroz bitke, marševe i ofanzive, doživljavajući izgon i rasejanje.
Građanski ratovi što su obeležili raspad socijalističke Jugoslavije izazvali su i velika stradanja: počelo je u Sloveniji proterivanjem porodica oficira srpske nacionalnosti, nastavilo se velikim tragedijama u Hrvatskoj i Srpskoj Krajini koje su okončane početkom avgusta 1995. godine izgonom sa svojih ognjišta više od 250.000 pripadnika srpskog naroda sa tih prostora, i, gotovo identičnim sudbinama sunarodnika u Bosni i Hercegovini.
U svakom ratu stradaju pripadnici sviju zaraćenih strana. Tako je bilo i u Drugom svetskom ratu (1941-1945), u raspadu Jugoslavije (1991- 1995) i u pobuni na Kosovu i Metohiji i agresiji NATO-a (1998-1999): stradala su i hrvatska, muslimanska i albanska deca.
Posle Prvog i Drugog svetskog rata mnoga deca su, od posledica rata, umirala u miru, usled nebrige države i neodgovarajuće socijalne pomoći. Posledice NATO agresije na SR Jugoslaviju odrazile su se i na zdravstveno stanje celokupnog stanovništva, pa i dece.
Namera organizatora i autora izložbe jeste da prikažu stradanje, prvenstveno srpske dece, u ratovima koji su obeležili XX vek, što bi moralo da posluži i kao opomena i upozorenje i da obaveže žive da pamte, sećaju se i preduzmu sve što mogu kako se velike tragedije ne bi ponovile.
